"சித்தர்" [எ] "கனவு மெய்ப்படும்!"-- 19

"சித்தர்" [எ] "கனவு மெய்ப்படும்!"-- 19

முந்தைய பதிவு இங்கே!

17.
"உள்ளியது எய்தல் எளிதுமன் மற்றுந்தான்
உள்ளியது உள்ளப் பெறின்." [540]

முன்னே ஒரு போலீஸ் ஜீப்! கைகளை ஆட்டியபடியே பஸ்ஸை நிறுத்த சைகை செய்தார்!

'இதுக்கு மேல போகமுடியாது. யாரோ சில ஆளுங்க ஒரு பஸ்ஸை எரிச்சுட்டாங்க! மூணு பொண்ணுங்க அதுல எரிஞ்சு செத்துட்டாங்க!
பெரிய கலவரமா இருக்கு. போற வர்ற பஸ் மேலயெல்லாம் கல்லெறியுறாங்க. ஏற்கெனவே 10-15 பஸ்ஸுங்களைத் தாக்கிட்டாங்க. எங்க பாத்தாலும் தீ வைச்சுக் கொளுத்தறாங்க. அது வேற பெரிய மதக் கலவரமா மாறிக்கிட்டு இருக்கு. திரும்பியும் போக முடியாது. எல்லா ஊருக்கும் பரவுது இந்தக் கலவரம்.
நல்ல வேளையா நீங்க இந்தக் காட்டுப் பக்கமா இருக்கீங்க. பஸ்ஸை இப்படியே ஓரம் கட்டி, மறைவா நிறுத்துங்க. கொஞ்ச நேரத்துல
எதுனாச்சும் ஏற்பாடு பண்ணி உங்களையெல்லாம் பத்திரமா அனுப்பி வைக்கிறோம்.' என்றார் காவல் அதிகாரி.

பஸ் ஒரு பள்ளத்தில் இறங்கி ஒரு மரத்துக்குப் பின்னால் நிறுத்தப் பட்டது.

கந்தனும், ராபர்ட்டும் ஒரு மரத்தடியில் உட்கார்ந்தனர்.

'உனக்கு பயமாயிருக்கா?' கந்தன் கேட்டான்.

ராபர்ட் சிரித்தான்.

'பயமிருந்தா இவ்ளோ தூரம் வந்திருப்பேனா? எல்லாத்தையும் ஒரு விதி தீர்மானம் பண்ணுது. என்னுதை என்னன்னு முடிவு பண்ணும் போதே,
அது எங்கே எப்படி நடக்கணும்னும் அது தீர்மானம் பண்ணிடுது. நான் முன்னமேயே சொன்னது மாரி, என் தலையெழுத்தை எழுதினவன் தான்
இந்த உலகத்தோட தலைவிதியையும் எழுதியிருக்கான். அதை நான் நம்பறேன்னா, நான் இங்கே இருக்கறதும் அவன் எழுதினதுதான்.
இதுலேர்ந்து என்ன நடக்கணும்னும் அவன் முடிவு பண்ணிட்டான். இதான் சிததர் சொல்றதும். உலகத்துக்கும் ஒரு ஆத்மா இருக்கு. நீ என்ன
விரும்பறியோ, அதையே அதுவும் நடத்தித் தரும்.... நீ தீர்மானமா அதுல நம்பிக்கை வெச்சியேன்னா!

அதோ பாரு, அந்த ஆளு... நீலசட்டை போட்டிருக்கானே, அவந்தான்... செல்ஃபோனை எடுத்து ஆருக்கோ தகவல் அனுப்பறான்.
இந்த அம்மா தன் புள்ளைங்களை பக்கத்துல வெச்சுகிட்டு, அளுவுது. இப்படியே, இங்க இருக்கற ஒவ்வொருத்தரும், ஒவ்வொரு மனநிலைல
இருக்காங்க. அவங்க அவங்க நினைப்பு போலத்தான், அவங்க விதி நடக்கும்.'

'என்ன சொல்ற நீ? அப்படீன்னா, இங்க இருக்கற எல்லாருக்கும் ஒரே மாதிரி நடக்காதா?'கந்தன் அவன் பேசுவதை மேலும் கேட்கும் ஆவலுடன்,
அவனைத் தூண்டி விடுகிறாற்போல் கேட்டான்.

'கொஞ்ச வருஷத்துக்கு முன்னால, ஒரு சுனாமி வந்துது. ரொம்பப் பேரு செத்துப் போனாங்க. சில பேரு பொளைச்சாங்க. சில பேரு
எங்கியோ போயி அம்மா அப்பாவை இன்னமும் பாக்காம இருக்காங்க. அல்லாருமே சாவக்கூடாதுன்னுதான் நினைச்சிருப்பாங்க. ஆனாக்க,
அவங்க மனசுல அதையும் தாண்டி, அந்த நேரத்துல ஒரு எண்ணம் ஓடியிருக்கும். நாம செத்துருவோம், நம்ம அம்மா அப்பாவைப்
பாக்க மாட்டோமின்னு. அது ஒனக்கும் தெரியாது. எனக்கும் தெரியாது. ஆனா, இந்த அடிப்படையில நினைச்சுப் பார்த்தியானா, ஒனக்கு
விளங்கும்.

இப்போ உன் கதையையே எடுத்துக்க. அதான் பஸ்ஸுல சொன்னியே அந்தக் கதைதான்! யாரோ சொன்னாங்கன்னு, இருக்கற ஆடுங்களை
வித்திட்டு, கிளம்பினே! ஆனா, நடுவுல, உன்னை நம்பாம, உன் லட்சியத்துமேல நம்பிக்கை இல்லாம, எவனோ சொன்னதை நம்பி
அவன் பின்னால போயி, பணத்தைப் பறி கொடுத்தே! அப்பால, உன்னைப் பாத்துப் பரிதாபப்பட்ட ஒருத்தருக்காக இன்னென்னவோ செஞ்சே!
முழு மனசோட! அது பலன் கொடுத்துது.
இப்பக்கூட எடுத்துக்கோ! பணத்தை எடுத்துகிட்டு நீ என்ன பண்ணியிருக்கணும்? நேரா மஹாபலிபுரம் போயிருக்கனும்...
ரயில் புடிச்சு. நடுவுல ஒரு ஆசை. இன்னும் கொஞ்சம் ஊரைப் பார்க்கணும்னு! அதைத்தான் நான் சொன்ன அந்த உலக ஆத்மாவும் செய்யுது இப்ப!
இப்ப நீ இந்த நடுக்காட்டுல! பாக்கலாம் என்ன நடக்குதுன்னு!'

'இதெல்லாம் உனக்கு எப்படி தெரியும்?' என்றான் கந்தன்.

'சித்தருங்க எழுதின புக்கெல்லாம் படிச்சுத்தான். அதுல என்னன்னமோ பெரிய விஷயமெல்லாம் சூட்சுமமா சொல்லியிருக்காங்க. ஆன்மீக
விஷயத்தோட கூட அபூர்வமான மூலிகைங்க, இன்னும் சில உலோகங்களைப் பத்தியெல்லாம் கூட சொல்லியிருக்காங்க.
செம்பைத் தங்கமாக்கறது எப்படின்னு ஒரு புக்குல வருது. ஒண்ணுமே புரியலை எனக்கு. அதான் யாராச்சும் சித்தரோட பார்வை என் மேல
விழாதா; அவரோட அருளால இதைக் கத்துக்க மாட்டோமான்னு ஒரு ஆசை. அதான் அலையறேன்.... ஊர் ஊரா! இதோ இதெல்லாம் அது
சம்பந்தமான புஸ்தகங்கதான்' என்றவாறு தன் பையைத் திறந்தான்.

பாதி புரியாமலும், பாதி விருப்பமில்லாமலும், கைக்கு வந்த ஒரு புத்தகத்தை எடுத்துப் புரட்டினான். ஒன்றும் புரியவில்லை!
போகர், இலுப்பைக்குடி ஸ்வர்ணாகர்ஷண வைரவர், எனப் பல பெயர்கள் இருந்தன. ஒரு பக்கத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது அவன் கவனத்தை ஈர்த்தது.

"எந்தவொரு உலோகத்தையும் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவில் சூடுபடுத்தினால், சில பச்சிலைகளோடு சேர்த்து பதப்படுத்தினால், தன்னிடமுள்ள
தனிப்பட்ட குணங்களை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இழந்து, ஒரு இறுதி நிலையை அடைகிறது, இரு பகுதிகளாக. ஒன்று திரவமாகவும்,
மற்றொன்று திடப்பொருளாகவும்!
அப்போது அது இந்த உலக ஆத்மாவுடன் ஒன்றுகிறது.
அதைக் கையில் வைத்திருந்தால், இவ்வுலகில் நடக்கும் எல்லா நிகழ்வுகளையும்,நடந்தது, நடப்பது, நடக்கப்போவது இவையனைத்தையுமே
அறிந்து கொள்ளமுடியும்."

'இதற்கு இவ்வளவு கஷ்டப்படணுமா? எனக்கு ஒரு பெரியவர் சொன்னமாதிரி, சுத்தி இருக்கறவங்களையும், ஒரு சில சகுனங்களையும் மட்டுமே
பார்த்தா போறாதா?' தனக்குத் தெரிந்ததை வைத்து ராபர்ட்டிடம் பேச்சுக் கொடுத்தான்.

'எல்லாத்தையுமே ஈசியாக் கத்துக்கலாம்னு நினைக்கறே நீ! சித்துவேலைன்றது அவ்வளவு சுலபமில்லை. ரொம்ப கடினமானது.பல நிலைகளைத்
தாண்டிப் போகணும் அதுக்கு. கரணம் தப்பினா மரணம்ன்ற மாதிரி. ஒவ்வொரு படியிலியும் பல கட்டுப்பாடுகள் இருக்காம். கொஞ்சம் கவனப்பிசகா
இருந்தாக் கூட அவ்வளவுதான். சர்ருன்னு கீழே தள்ளி விட்டுருமாம். குரு என்ன சொல்றாரோ, அதை அப்படியே இம்மி பிசகாம ஃபால்லோ
பண்ணனுமாம்.'

'இதெல்லாம் எனக்கு எப்படித் தெரியுமின்னுதானே பாக்கறே! 12 வருஷமாச்சு நான் இங்க வந்து! யார் யார் பின்னாலியோ போயி, எங்கெங்கியோ
அடிபட்டு ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டிருக்கேன். ஆனா, அதுனாலியும் ஒரு பிரயோஜனம் இருக்கு. அசல் யாரு, போலி யாருன்னு இப்ப டக்குன்னு
கண்டுப்பிடிச்சுருவேன்!'

'இப்பிடியே சுத்தினப்பத்தான் எனக்கு ஒண்ணு புரிஞ்சுது. எதுல உன் குறின்னு நீ முடிவு பண்ணலைன்னா, ஆளாளுக்கு அவனவன் வழியில
கூட்டிகிட்டு போவான் உன்னை. உனக்குப் புரிய வைக்கறதுக்கன்னு நினைச்சேன்னா, நீதான் முட்டாள். அவனவன் தன்னோட ஆதாயத்துக்குத்தான் அடுத்தவனை யூஸ் பண்ணிக்கறான். அப்போதான் முழிச்சுகிட்டேன். சரி, இதுவரைக்கும் நமக்குக் கிடைச்ச அறிவை வெச்சுகிட்டு, இனிமே நாமளே தனியாத் தேடணும். நம்ம நேரம் சரியா இருந்தா தானே குரு ஒருத்தர் வருவாரு. நமக்கு வழி காட்டுவாரு.' என்றான் ராபர்ட்.

'அவரை எப்படிக் கண்டுபிடிக்கறது?' அப்பாவியாய்க் கேட்ட கந்தனை சற்று இரக்கத்துடன் பார்த்தான் ராபர்ட்.

[தொடரும்]
******************************

அடுத்த அத்தியாயம்